இரண்டாம் நிலை விவசாயம், முக்கியமாக விவசாயத்தின் செயல்பாட்டைக் கையாள்கிறது. இது விவசாயிகளின் வருமானம் மற்றும் போட்டித்தன்மையை அதிகாிக்க குறிப்பிடத்தக்க பங்களிப்பை அளிக்கிறது. மதிப்பு கூட்டுதலில் கவனம் செலுத்தும், ஸ்ரீஜன் மத்திய பிரதேசத்தில் உள்ள சஹாரியா பழங்குடியினருக்கு தகுந்த ஆலோசனை சேவை, நடைமுறை பயிற்சி மற்றும் சந்தையுடன் தொடர்பை அளித்து, அவர்கள் சிறந்த வருமானத்தைப் பெற உதவியது.
இரண்டாம் நிலை விவசாயம் விவசாயிகளின் வருமானத்தை இரட்டிப்பாக்குவதற்கும், விவசாயத்தை போட்டித்தன்மையடையச் செய்வதற்கும் ஒரு சாத்தியமான விருப்பத்தை வழங்குகிறது. இதுவரை பாரம்பாிய விவசாயத்தின் செயல்பாட்டு விரிவாக்கம் விவசாயிகளின் வருமானத்தை அதிகாிக்க ஒரு சாத்தியமான வழியாகும். குறிப்பாக சிறியவர்கள், நிலமற்றவர்கள் மற்றும் காடுகள் போன்ற இயற்கை வளங்களை தங்கள் வாழ்வாதாரத்திற்காக நம்பியிருப்பவர்கள். மற்றவற்றைத் தாண்டி, விவசாய குடும்பத்தின் ஓய்வுநேரத்தைப் பயன்படுத்துவது இரண்டாம் நிலை விவசாயத்தின் சக்திவாய்ந்த அணுகுமுறைகளில் ஒன்றாகும். கிராமப்புற விவசாய நடவடிக்கைகளுடன் இணைக்கப்பட்ட மாற்று நிறுவனமானது இரண்டாம் நிலை வேளாண்மையின் அணுகுமுறைகளில் ஒன்றாகும். இது தற்போதுள்ள மனித வளங்கள், தொழில்நுட்பங்கள் மற்றும் திறன்களை போதுமான அளவு பயன்படுத்தி பங்கேற்பாளர்களுக்கு ஆதாயமான வேலைவாய்ப்பையும் போதுமான வருமானத்தையும் உருவாக்க உதவுகிறது.
கூட்டு நடவடிக்கை மூலம் தன்னம்பிக்கை முயற்சிகள் (ஸ்ரீஜன்) மத்திய இந்தியாவின் பல மாநிலங்களில் பணிபுரியும் சர்வதேச அளவில் பாராட்டப்பட்ட தன்னார்வ தொண்டு நிறுவனம். சஹாரியா பழங்குடியினருக்கு கூடுதல் வருவாயை வழங்குவதோடு மட்டுமல்லாமல், ஷிவ்புரி மாவட்டத்தில் உள்ள காடுகளைப் பாதுகாப்பதற்கும் உதவியது. மத்திய பிரதேசத்தை சேர்ந்தவர். மத்தியப் பிரதேசத்தின் மொரேனா, ஷியோபூர், பிந்த், குவாலியர், தாதியா, ஷிவ்புரி, விதிஷா மற்றும் குணா ஆகிய மாவட்டங்களிலும், ராஜஸ்தானின் பாரான் மாவட்டத்திலும் முக்கியமாகக் காணப்படும் சஹாரியா பழங்குடியினரை, குறிப்பாக பாதிக்கப்படக்கூடிய பழங்குடியினர் குழுவான (பிவிடிஜி) இந்திய அரசு வகைப்படுத்துகிறது. சஹாரியாக்கள் பாரம்பாியமாக நிபுணத்துவம் வாய்ந்த மரம் வளர்ப்பவர்கள் மற்றும் வனப் பொருட்களை சேகாிப்பவர்கள். அவர்களின் முக்கிய தொழில்கள் வேட்டையாடுதல் மற்றும் காடுகளில் இருந்து பசை, கேட்சு, டெண்டு இலை, தேன் மஹூவா பூ மற்றும் பிற மருத்துவ மூலிகைகள் சேகாித்து விற்பனை செய்கின்றனர். கணிசமான எண்ணிக்கையிலான சஹாரியாக்கள் குடியேறிய பயிரிடுபவர்கள் மற்றும் கோதுமை, முத்து, திணை, சோளம், உளுந்து மற்றும் புறா பட்டாணி ஆகியவற்றை பயிரிடுகின்றனர்.
பிளேம் ஆப் பாரஸ்ட், ஹிந்தியில் பாலாஷ் (புடி மோனாஸ் பர்மா) ஷிவ்புரி பகுதியில் உள்ள காடுகளில் மிகவும் பொதுவான ஆனால் பல்துறை மரங்களில் ஒன்றாகும். ஒரு மதிப்பீட்டின்படி, சராசாியாக, ஒரு ஹெக்டேருக்கு 17 பலாஷ் மரங்கள் வருமானம் ஈட்டுவதற்காக வன இலைகள், விதைகள், பட்டை மற்றும் பசை) உள்ளன. பலாஷிலிருந்து வரும் பசை (ஹிந்தியில் கமர்காஸ்) கணிசமான மருத்துவ மற்றும சந்தை மதிப்பைக் கொண்ட பல பயன்பாட்டு பொருளாகும். பலாஷ் பசையில் ஆன்டெல்மிண்டிக், வலிப்பு எதிர்ப்பு, நீரிழிவு எதிர்ப்பு, வயிற்றுப்போக்கு எதிர்ப்பு, ஈஸ்ட்ரோஜெனிக் எதிர்ப்பு மற்றும் கருவுறுதல் எதிர்ப்பு, நுண்ணுயிர் எதிர்ப்பு, மனஅழுத்த எதிர்ப்பு, கீமோ தடுப்பு, தைராய்டு தடுப்பு மற்றும் காயங்களைக் குணப்படுத்தும் பண்புகள் உள்ளன. மரங்களிலிருந்து இந்த பசை சேகாிப்புக்கு சிறப்பு திறன்கள் தேவை. மேலும் சஹாரியா பழங்குடியினர் அந்த திறன்களில் நிபுணர்களாக கருதப்படுகிறார்கள்.
இப்பகுதியில் விவசாயம் முக்கியமாக மானாவாரியாக இருப்பதால்,கிராம மக்கள் தங்கள் காரிப் பயிர்களை அறுவடை செய்தபிறகு விவசாயத்தில் குறிப்பிடத்தக்க ஈடுபாடு இல்லை. பலாஷ் மரங்களிலிருந்து பசை மற்றும் பூக்களை சேகாிப்பதில் அவர்கள் தங்கள் நேரத்தை பயன்படுத்துகிறார்கள். முழு குடும்பமும் ஈடுபட்டிருந்தாலும்,பலாச் பசை பூ சேகாிப்பில் முதன்மைப் பொறுப்பை மேற்கொள்வது பெண்களே. சேகாிப்புக்கான உற்பத்தி காலம் டிசம்பர் முதல் பிப்ரவரி வரை ஆகும். பசை சேகாிப்பின் முழு செயல்முறையும் கை முறை மற்றும் உழைப்பு தீவிரமானது. பொருத்தமான மரங்களை அடையாளம் காண,மரத்தின் பட்டைகளை வெட்டி, இறுதியாக ஈறுகளை சேகாிக்க கணிசமான நேரமும் திறமையும் தேவை. துரதிர்ஷ்டவசமாக, விவசாயிகள் தங்கள் காடு சார்ந்த நடவடிக்கைகளிலிருந்து போதுமான வருமானத்தைப் பெறவில்லை மற்றும் வேலைக்காக அருகிலுள்ள நகரங்களுக்கு இடம் பெயர்கின்றனர்.
இது 2019 ஆம் ஆண்டின் குளிர்காலம். ஸ்ரீஜன் அப்பகுதியில் உள்ள விவசாயிகளுடன் இணைந்து பணியாற்றத் தொடங்கி ஆறு மாதங்கள் கூட ஆகவில்லை. அதன் மதிப்புச் சங்கிலியான பலாஷ் பசை மற்றும் விவசாயிகளின் வருவாயை அதிகாிப்பதில் அதன் பங்கு பற்றி விரிவாக ஆய்வு செய்ய முடிவு செய்தது. ஆய்வில் கணிசமான உற்பத்தி கண்டறியப்பட்டது மற்றும் ஷிவ்புரி மாவட்டத்தில் பலாஷ் பசை சந்தை சாத்தியம் (40 கோடி வரை) உள்ளூர் சந்தையைத் தவிர (இடைத்தரகார்கள் ஆதிக்கம் செலுத்துகிறார்கள்) இந்தூர், நீமுச், டெல்லி, ஜோத்பூர் மற்றும் வதோதரா போன்ற நகரங்கள் பலாஷ் பசையின் மற்ற சாத்தியமான சந்தைகளாகும். பழங்குடியினர் பிரித்தெடுக்கும் பசைக்கு குறைந்த எடை மற்றும் குறைந்த விலை நிர்ணயம் செய்து உள்ளூர் இடைத்தரகர்கள் பழங்குடி விவசாயிகளை சுரண்டுவதாக ஆய்வின் முடிவில் தொிய வந்தது. பழங்குடியினரை நிறுவப்பட்ட சந்தை சேனல்களுடன் இணைப்பதன் மூலம் 20 முதல் 30 சதவீதம் வரை கூடுதல் வருமானத்தை வழங்க முடிந்தது. பிரித்தெடுக்கும் நடைமுறைகளில் மாற்றங்கள் பசை விளைச்சலை அதிகாிக்கலாம் என்றும் ஆய்வில் கண்டறியப்பட்டுள்ளது.
செயல்முறை:
ஷிவ்புரியின் கரேரா பிளாக்கில் இரண்டு கிராமங்களில் செயல்பட்டு வந்த மத்தியப் பிரதேச மாநில கிராமப்புற வாழ்வாதார இயக்கத்தால் ஊக்குவிக்கப்பட்ட பெண்கள் தலைமையிலான சுயஉதவிக் குழுக்களுடன் ஸ்ரீஜன் கைகோர்த்தார். சுயஉதவிக் குழுக்களின் உதவியுடன், ஏற்கனவே ஈடு பிரித்தெடுக்கும் பெண் உறுப்பினர்களை அடையாளம் காண்பது எளிதாக இருந்தது. ஒவ்வொரு கிராமத்திலும் பெண்கள் உற்பத்தியாளர் குழு (டயுள்யு. பி.ஜி) எனப்படும் பெண்கள் பசை எடுப்பவர்களின் வெவ்வேறு குழு உருவாக்கப்பட்டது. மத்திய வேளாண்-வனவியல் ஆராய்ச்சி நிறுவனத்தைச் சேர்ந்த (சி.ஏ.எப்.ஆர்.ஐ) விஞ்ஞானிகள் குழு பசை பிரித்தெடுத்தல், உலர்த்துதல் மற்றும் சுத்தப்படுத்துதல் ஆகியவற்றின் கைமுறைகளை ஆன்-சைட் வழங்கியது.
அதிக வெட்டுக்களை செய்வது, ஆழமான வெட்டுக்கள் அல்ல. மற்றும் வெட்டுவதற்குமுன் பட்டையை சுத்தம் செய்வது போன்ற எளிய நிபுணர்களின் பாிந்துரைகள் பசை உற்பத்தி மற்றும் தரத்தில் குறிப்பிடத்தக்க வித்தியாசத்தை ஏற்படுத்துகின்றன. இந்தப் பெண் உறுப்பினர்களுக்கு புத்தகம்; வைத்தல், பதிவேடு பராமாிப்பு, எடை அளவீடு மற்றும் விலைக் கணக்கீடுகள் ஆகியவற்றிலும் பயிற்சி அளிக்கப்பட்டது. பசை அறுவடையில் அவர்களின் பொறுப்பான மற்றும் நிலையான நடைமுறை சமூகத்திற்கு பசையின் அளவு (30 சதவீதம்) மற்றும் தரத்தை அதிகாிக்க உதவியது.
ஓவ்வொரு கிராமத்திலும் கிராம அளவிலான சேகாிப்பு மையங்களை (வி.எல்.சி.சி) நிறுவுவதற்கு அந்தந்த சுய உதவிக் குழுக்கள் தொடர்ந்து பெண்கள் உற்பத்தியாளர் குழுக்களை ஆதாித்து மற்ற சுயஉதவிக் குழுக்களுடன் ஒருங்கிணைத்தன. பெண்கள் உற்பத்தியாளர் குழு உறுப்பினர்கள் வனப் பகுதியிலிருந்து விளைபொருட்களைச் சேகாித்த பிறகு, அந்தந்த வீடுகளில் முதல்நிலை சுத்தம் செய்து உலர்த்துவதை உறுதி செய்வார்கள் என்று முடிவு செய்தது. அடிப்படை சுத்தம் மற்றும் உலர்த்திய பிறகு உறுப்பினர்கள் தங்கள் விளைபொருட்களை அந்தந்த கிராமங்களின் வி.எல்.சி.சியில் விற்றனர். முதல் ஆண்டில் கிராம மக்கள் 732 கிலோ பசை விற்பனை செய்தனர்.
வி.எல்.சி.சிகளில் பசை கொள்முதல் பொறி முறை நிறுவப்பட்ட பிறகு,தலைமைத்துவ திறன் கொண்ட உறுப்பினர்கள் தங்கள் ஒருங்கிணைந்த பொருட்களை விற்பனை செய்வதில் முன்னணி வகித்தனர். கிராமம், தொகுதி மற்றும் மாவட்ட அளவில் உள்ளூர் இடைத்தரகர்களை (திரட்டிகளை) புறக்கணிக்க அவர்கள் முடிவு செய்தனர். வணிக பேச்சுவார்த்தைகளில் பயிற்சி மற்றும் ஸ்ரீஜனின் தொடாச்சியான ஊக்கத்தின் காரணமாக பெண் உறுப்பினர்கள் அதிக நம்பிக்கையுடன் புதிய சந்தைகளை தேட தொடங்கினர். ஸ்ரீஜன் குழுவின் ஆதரவுடன், பெண் தலைவர்கள் இந்தூர், நீமுச், டெல்லி, ஜோத்பூர் மற்றும் வதோதரா போன்ற நகரங்களின் பசை சந்தைகளை அடைய முடியும். இது அவர்களின் தயாரிப்புகளுக்கு 20 சதவீத அதிக விலையை உறுதி செய்தது. அதிகாித்த உற்பத்தி அதிக விலை மற்றும் சிறந்த அமைப்பு காரணமாக பெண்கள் உற்பத்தியாளர்களின் குழு செயல்பாட்டின் இரண்டாம் ஆண்டில் கிராம மக்கள் 4500 கிலோ பசை விற்க முடியும்.
பெண்கள் உற்பத்தியாளர்கள் குழுக்கள், அந்தந்த கூட்டங்களில், உறுப்பினர்களிடமிருந்து வாங்கப்படும் பசையின் குறைந்தபட்ச விலை மற்றும் தரம் குறித்த ஒப்புக்கொண்டன. உறுப்பினர்கள் 50 சதவீதம் தங்கள் ஈறுகளை வி.எல்.சி.சி.க்கு விநியோகிக்க முடிவுசெய்தனர் மற்றும் 50 சதவீதம் மொத்த லாபத்தை குழுவுடன் அதன் செலவினங்களைச் சந்திக்கும் உறுப்பினர்களிடையே உடனடியாக வைத்திருக்க முடிவு செய்தனர். பெண்கள் உற்பத்தியாளர் குழுவின் குறைநதபட்ச தரம் மற்றும் தரத்தை பூர்த்தி செய்யாத விளைபொருளின் பெண்கள் உற்பத்தியாளர் குழுவிற்கு விற்க விரும்பவில்லை என்றால், உறுப்பினர்கள் தங்கள் தயாரிப்புகளை சிறந்த சந்தையில் அல்லது உள்ளூர் இடைத்தரகர்களிடம் விற்க சுதந்திரம் பெற்றனர்.
ஷிவ்புரி மாவட்டத்தைச் சேர்ந்த பழங்குடியினப் பெண்கள் உற்பத்தியாளர் குழுக்களை உருவாக்க முடிவு செய்து இரண்டு ஆண்டுகள் ஆகின்றன. முடிவுகள் அற்புதமானவை. பெண்கள் உற்பத்தியாளர் குழு இயக்கம், இரண்டு கிராமங்களில் இருந்த இரண்டு உறுப்பினந்களில் இருந்து துவங்கியது. மற்ற ஐந்து கிராமங்களுக்கு விரிவடைந்தது. உறுப்பினந்களின் எண்ணிக்கை 70 முதல் 300 ஆக அதிகாித்தது. சராசாி பசை சேகாிப்பு ஒரு பருவத்திற்கு 10 கிலோவிலிருந்து 20 கிலோ வரை அதிகாித்தது. பல புதிய பெண்கள் பசை சேகாிப்பாளர்களின் குழுவில் இணைந்ததால், அவர்களின் ஆரம்ப பங்களிப்புகள் குறைவாக இருந்தன. சராசாியாக சுமாரானதாக தோன்றியது, இருப்பினும் பெண்கள் உற்பத்தியாளர்கள் குழுக்களின் நிறுவனர் உறுப்பினர்களுக்கு சராசாி பங்களிப்புகள் ஒரு உறுப்பினருக்கு 40 கிலோ வரை அதிகாித்தது. இதுமுதன்மையாக பசை அறுவடையின் அறிவியல் முறைகளை பின்பற்றியதால், ஒரு மரத்திற்கு அதிக பசை விளைந்தது. கிராம அளவிலான இடைத்தரகர்களைத் தவிர்த்து சந்தைகளுடனான நேரடி தொடர்பு மற்றும் பசையின் தரம் மேம்படுத்தப்பட்டதன் விளைவாக சிறந்த விலை உணரப்பட்டது. (ஒரு கிலோ ரூ. 70-80 முதல் ரூ. 100-120 வரை) அவர்களின் சராசாி பருவ கால வருமானம் ரூ. 1000 க்கும் குறைவாக இருந்து ரூ. 4000-5000 வரை ஒரு உறுப்பினருக்கு அதிகாித்தது.
பலாஷ் பசையின் மதிப்புச் சங்கிலியின் செயல்திறனை அதிகாிப்பதில் ஸ்ரீஜனின் கவனம் பல தரப்பு தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது. மிக முக்கியமான விளைவு இடம் பெயர்வு குறைக்கப்பட்டது. விவசாயம் இல்லாத பருவம் விளைச்சல் மற்றும் லாபகரமானதாக மாறியதால் அதிகமான விவசாயிகள் கிராமத்தில் தங்கத் தொடங்கினர். பசை சேகாிப்பின் முதன்மைப் பொறுப்பு பெண் உறுப்பினர்களுடன் தொடர்ந்ததால், பருவகால காய்கறிகளை வளர்ப்பதில் அவர்களின் ஆண் தோழர்களுக்கு ஸ்ரீஜன் அமைப்பு பயிற்சியை ஏற்பாடு செய்தது. பயிற்சியானது காலநிலை-புத்திசாலித்தனமான விவசாயத்தின் கொள்கைகள் மற்றும் உயிர் உள்ளூடுகளின் (பீஜாமிர்த், ஜீவாமிர்தம் மற்றும் கனஜீவாமிர்தம் போன்றவை) மீது கவனம் செலுத்தியது. தட்பவெப்ப நிலை-புத்திசாலித்தனமான விவசாயம் மற்றும் உள்நாட்டில் கிடைக்கும் தண்ணீர் மற்றும் குடும்ப உழைப்பு ஆகியவற்றின் காரணமாக அவர்கள் காய்கறி சாகுபடியில் நல்ல வருமானத்தை பெற முடியும். “எங்கள் வயலில் வருமானத்தை பெற முடியும்”. “எங்கள் வயலில் உழைப்பது எப்போதும் நல்லது”. பல்வேறு காய்கறிகள் கிடைப்பது அதிகாித்துள்ளது. மேலும் அது எங்களுக்கு மலிவாகிவிட்டது.” என்று ராதா ராணி மகிளா உடபதக் சமுஹ்வின் ஷாரதாபாய் கூறினார். ராஜ்காின் குடும்பம் கடந்த ஆண்டு 35 கிலோ பசையை விற்றது.
பலாஷ் பசை உற்பத்தி மற்றும் தரத்தை அதிகாிக்க விஞ்ஞானிகளின் அறிவியல் தலையீட்டின் ஸ்ரீஜன்னின் இருப்பு மற்றும் தாக்கம் கிராமங்களில் விவசாய நடைமுறைகளையும் பாதித்தது. விவசாயிகள் விதைகளின் தரம், பல்வேறு பயிர்கள் மற்றும் மேம்படுத்தப்பட்ட உரமிடும் முறைகள் பற்றி பேச ஆரம்பித்து, மேம்படுத்தப்பட்ட விவசாய முறைகள் பற்றி அறிய விரும்பினர். “எந்த சந்தேகமும் இல்லை, மாற்றம் தௌிவாக உள்ளது. மேலும் அவர்கள் நாட்டின் சிறிய மற்றும் ஏழை விவசாயிகளில் இருந்தாலும் அவர்களின் விவசாய நடைமுறைகளில் சில முன்னேற்றங்களை நாங்கள் அனுபவித்து வருகிறோம்” என்று அங்கு திட்ட மேலாளராக இருந்த ஸ்ரீஜனின் திரு. சந்தீப் கூறினார்.
பல்வேறு சந்தைகளுக்கு வெளிப்பாடு மற்றும் விலை பேச்சுவார்த்தை மற்றும் வணிக விவாதங்களில் பங்கேற்பது உள்ளூர் பெண் தலைவர்களுக்கு அதிகாரம் அளித்தது. அவர்கள் வணிகத்தில் லாபம், நிலைத்ததன்மை மற்றும் சமபங்கு பற்றி விவாதிக்க தொடங்கினர். அத்தகைய அதிகாரம் பெற்ற பெண் தலைவர்களின் எண்ணிக்கை இன்னும் குறிப்பிடத்தக்க அளவில் குறைவாக இருந்த போதிலும்,பெண்கள் உற்பத்தியாளர் குழுக்கள் மற்றும் சுயஉதவிக் குழுக்கள் கூட்டத்தில் அவர்களின் செயலில் மற்றும் அர்த்தமுள்ள பங்கேற்பு அவர்களின் சமூக மற்றும் பொருளாதார நிலையை பாதித்தது. “எங்கள் பெண்கள் உற்பத்தியாளர்கள் குழு புதியது. நாங்கள் வணிகத்திற்கு புதியவர்கள். ஆனால் எங்கள் வணிகத்தை அதிகாிக்கஒருஉழவர் உற்பத்தியாளர் நிறுவனம் இருக்க திட்டமிட்டுள்ளோம்” என்று கிராம சிம்ராவில் உள்ள வி.எல்.சி.சி இன் பொறுப்பாளராக இருக்கும் தயாபதி ஆதிவாசி கூறினார். இந்த வெற்றியால் உற்சாகமடைந்த ஸ்ரீஜன், ஷிவ்புரியின் மற்ற தொகுதிகளிலும், புந்தேல்கண்ட் பிராந்தியத்தின் பிற மாவட்டங்களிலும்,அரசாங்க ஆதரவுடன் இருந்தாலும், இந்த மாதிரியைப் பிரதிபலிக்கும் திட்டத்தை கொண்டிருந்தது.
முடிவுரை
மிகவும் ஏழ்மையான மற்றும் சிறு விவசாயிகளின் வருமானம் நிலைத்திருக்க வேண்டும் என்றால், சந்தை பிராந்தியா ரீதியாகவும், செயல்பாட்டு ரீதியாகவும் விரிவாக்கப்படவேண்டும் என்பது தௌிவாகிறது. இரண்டாம் நிலை வேளாண்மை முக்கியமாக விவசாயத்தின் செயல்பாட்டைக் கையாள்கிறது மற்றும் விவசாயிகளின் வருமானம் மற்றும் போட்டித் தன்மையை அதிகாிப்பதில் குறிப்பிடத்தக்க பங்களிப்பை வழங்குகிறது. மதிப்பு கூட்டுதலில் கவனம் செலுத்துவன் மூலம்,கிராம மக்களின் வருமானத்தை அதிகாிக்க இது உதவியது. பொருத்தமான ஆலோசனை சேவை, நடைமுறை பயிற்சி மற்றும் சந்தையுடன் தொடர்பு ஆகியவை ஸ்ரீஜனின் தலையீடுகளின் முக்கியமான கூறுகளாகும். கிராமவாசிகளின் பார்வையில் மாற்றம் மற்றும் சிறிய நில உடமைகள் இருந்தாலும், அவர்கள் தங்கள் நடைமுறைகளை மாற்றுவதன் மூலம் சிறந்த வருமானத்தைப் பெற முடியும் என்ற உண்மையை உணர்ந்து கொள்வது தலையீட்டின் குறிப்பிடத்தக்க வெளியீடுகளாகும். வறிய சமூகங்களிடையே மதிப்புக் கூட்டல் மூலம் இரண்டாம் நிலை விவசாயத்தை எளிதாக்கும் வெற்றிகரமான சோதனை. அது உற்பத்தித் திறனை அதிகாிக்கவும்,விலையை உணரவும் உதவுகிறது மற்றும் விவசாயம் குறித்த விவசாயிகளின் பார்வையை மாற்றுகிறது என்பதை நிறுவுகிறது. கூடுதலாக இது பெண்களின் அதிகார மளிப்புக்கு பங்களிக்கிறது மற்றும் கிராம அளவிலான பொருளாதாரத்தை மேம்படுத்துகிறது. இரண்டாம் நிலை விவசாயத்தை ஊக்குவிப்போம் மற்றும் விவசாய நிலம் மற்றும் விவசாய பருவத்திற்கு அப்பால் விவசாயத்தை விரிவு படுத்துவோம்.
அட்டவணை : டபுள்யு. பி. ஜி யின் செயல்திறன்
| செயல்பாடுகள் | 2019-20 | 2020-21 |
| கிராமங்களின் எண்ணிக்கை | 2 | 7 |
| உறுப்பினர்களின் எண்ணிக்கை | 2 | 300 |
| செயல்பாடுகள் நடைபெறும் பகுதிகள் | 45 ஹெக்டர்கள் | 280 ஹெக்டர்கள் |
| ஒரு பருவ காலத்தில் சராசாியாக ஒரு உறுப்பினா; விற்கும் பசை | 10 கிலோ | 15-20 கிலோ |
| ஒரு கிலோவிற்கு சராசாியாக கிடைக்கும் விலை | ரூ. 70-80 | ரூ. 100-120 |
| ஒரு பருவ காலத்தில் ஒரு உறுப்பினர் சராசாியாக பெறும் பணம் | ரூ. 980 | ரூ. 4000 – ரூ. 4500 |
நிரஜ் குமார்,முகமது ஜாஹித் மற்றும் பிரசன்னா கெமாியா
References Anupama, Butea (Butea monosperma) Palash Tree Health Benefits and Medicinal Uses . 2019, Bimbima, available at https://www.bimbima.com/herbs/buteamonosperma/4539 Dalwai, A., Secondary agriculture is of primary importance, 10th August 2020, Financial Express, page 8, available on https://www.financial express.com/opinion/secondary-agriculture-is ofprimaryimportance/2049891 Dey, K., Secondary agriculture: The shift Indian farming needs, 20th December 2019, Financial Express, Available at https://www.financial express. com opinion/secondary-agriculture- the-shiftindianfarmingneeds/1807044 Niraj Kumar Professor of Rural Management, XIM University, Bhubaneswar, India. E-mail: prof.nkumar@gmail.com Mohd. Zahid,Team Leader, SRIJAN New Delhi, India. E-mail: mohdzahid@srijanindia.org Prasanna Khemaria CEO, SRIJAN New Delhi, India. E-mail: prasanna@srijanindia.org
மூலம்: லீசா இந்தியா, ஜூன் 2021, வால்யூம் 23, இதழ் 2
